“Dat was het moment waarop ik dacht: ik moet hierover praten en het niet behandelen als een onzichtbaar iets.” Dus zag hij zijn handicap voor de verandering als een wapen. “Als je geconfronteerd wordt met zulke uitdagingen, kan het lijken alsof je tegen een muur opbotst. Maar je kan die muur ook slopen.”

Hij ging aan de slag met Attitude Is Everything, een organisatie die zich toelegt op het verbeteren van de omstandigheden waarin personen met een fysieke of auditieve handicap live muziek ervaren. Hij gaf hen niet alleen een stem, maar maakte een opvallend statement door te weigeren om op te treden in concertzalen zonder toegang voor personen met een handicap. “Live muziek is één van de meest intense ervaringen. Het zou voor iedereen toegankelijk moeten zijn.”

Zijn inzet heeft geloond. Hij gelooft dat er een enorme verschuiving heeft plaatsgevonden, maar denkt nog steeds dat er meer rolmodellen nodig zijn om artiesten met een handicap te steunen. “Het is hoog tijd voor de paralympiërs van de kunst om naar voren te treden en het platform te creëren dat ze verdienen.”